หนังสือเล่มนี้ ข้าพเจ้าต้องการให้เป็นหนังสือประวัติศาสตร์พระุพุทธศาสนาในศรีลังกาที่เก็บเรื่องราวต่างๆ โดยการมองผ่านคัมภีร์ดั้งเดิมให้มากที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ เพราะข้าพเจ้ามีความเชื่อประการหนึ่งว่าการที่เราจะเขาใจเรื่องใดเรื่องหนึ่งอย่างถ่องแท้ได้นั้น การเข้าถึงหลักฐานที่อยู่ใกล้ชิดเรื่องนั้นมากที่สุดน่าจะเป็นทางหนึ่งในการเข้าถึงความจริงนั้นได้ใกล้เคียงมากที่สุด โดยเฉพาะเรื่องประวัติศาสตร์ซึ่งเป็นเรื่องอดีตนั้นยิ่งเวลาผ่านไปมากเท่าใด เราก็จักยิ่งไกลจากสิ่งเหล่านั้นมากขึ้นไปเท่านั้น การเ้ข้าถึงคัมภีร์ที่อยู่ใกล้ยุคสมัยนั้นๆ ให้ได้มากที่สุดจึงน่าที่จะทำให้เราเข้าใกล้อดีตได้ดีที่สุดเช่นกัน นอกจากนี้หากผู้อ่านสามารถพิจารณาเห็นความสิ้นและความเสื่อมไปของสรรพสิ่งในอดีตของศรีลังกาที่มีทั้งความรุ่งเรืองและความเสื่อมถอยอันเป็นไปตามกฎแห่งไตรลักษณ์แล้ว หนังสือเล่มนี้ก็คงจะมีคุณค่าทางจิตวิญญาณในฐานะที่เป็นปัจจัยที่ทำให้จิตใจของผู้อ่านได้เข้าถึงสัจธรรมของพระบรมศาสดาสัมมาสัมพุทธเจ้าบ้างไม่มากก็น้อย มิฉะนั้น หนังสือเล่มนี้ก็คงไม่มีค่าอัีนใดมากไปกว่าการแสดงอัตตาของผู้ค้นคว้าคัมภีร์คนหนึ่งเท่านั้น...(จากปก)