หนังสือเล่มนี้ว่าด้วย "การรัฐประหาร" ในปี พ.ศ.2490 ซึ่งถือว่าเป็นการเปลี่ยนโฉมหน้าประวัติศาสตร์ทางการเมืองการปฏิวัติครั้งนี้ นำโดย "จอมพล ผิน ชุณหะวัณ" โดยมีกองทัพบกเป็นกำลังหลักในการปฏิวัติครั้งนี้ และทำให้คณะราษฎรหมดบทบาทในทางการเมืองตั้งแต่นั้นมา ดังที่ "อ.ทักษ์ เฉลิมเตียรณ" อธิบายไว้ว่า หลังการทำรัฐประหาร 2490 สำเร็จ สิ่งที่เกิดขึ้นคือการก้าวขึ้นมามีบทบาทนำและครอบงำการเมืองไทยต่อไปของกลุ่มทหารรุ่นใหม่ ซึ่งต่างจากฝ่ายนำของคณะราษฎร คณะทหารไม่ได้ผ่านการศึกษาและมีประสบการณ์ในเรื่องประชาธิปไตยแบบตะวันตกในประเทศเสรีนิยม หากแต่พวกเขาทั้งหมดเป็นผลิตผลของการศึกษาการทหารในประเทศไทยเอง นายทหารรุ่นใหม่เหล่านี้จึงแทบไม่มีประสบการณ์และความรับรู้ในจารีตของระบบประชาธิปไตยในสังคมตะวันตกมาก่อนเลย หนังสือเล่มนี้จึงเป็นการวิเคราะห์ที่มาที่ไปของการปฏิวัติในครั้งนั้น