นั่นดูจะเป็นเหตุผลที่ทำให้ทั้งสามคนยังหลับไม่ลง “ก็มึงแหละ”เชวงใช้ศอกถองตรัย แต่ขนาดร่างที่ห่างไกลดูจะทำให้อีกฝ่ายรู้สึกเหมือนแค่ถูกไม้จิ้ม ประโยคต่อมาเสียงคนถองเริ่มสั่นด้วยอารามขวัญเสีย “เสือกอยากรู้อะไรไม่เข้าท่าขึ้นมากลางดึก!” ยี่สิบนาทีก่อน หลังการถ่ายทอดกีฬาฟุตบอลเพิ่งจบ ตรัยหลบไปเข้าห้องน้ำสองนาน ครั้นเชวงชะโงกดูก็เห็นเพื่อนกำลังเงยมองช่องอากาศเหนือเพดาน คนมองอยู่ถาม ช่องพวกนี้มันต่อกันทุกห้องใช่มั้ยวะ พอดีกับที่รักศักดิ์ยื่นหน้าตามมา คำถามจึงเพิ่มขึ้นว่า ห้องติดกันฝั่งนี้สินะที่ไม่เคยมีใครย้ายมาอยู่ ทำไมถึงเป็นอย่างนั้น... “มึงว่าตอนที่ผู้หญิงคนนั้นตาย เขาจะทรมานมั้ยวะ” ตรัยพลิกกลับไปนอนหงาย เสียงต่ำเหมือนดำดิ่งลงในภวังค์ สายตาทอดมองเพดานที่เหมือนลึกหายไปในโพรงมืด รักศักดิ์พลิกตัวมาอีกคน ปากไม่พูดอะไร แต่ในใจมีเสียงคำตอบที่ดังจากสิบนาทีก่อนวนเวียนมาถึงตอนนี้ ไม่ผิดกับเพื่อนทั้งคู่